Vrees ons Spoken poetry door Gita Hacham Fear Us / Vrees Ons is geschreven door Gita Hacham en werd gepubliceerd in Rekto:Verso magazine ‘99’ over ouder worden, kunst en cultuur. Vrees Ons is spoken word poetry over ouder worden, protest en de erkenning van de levenservaringen en de wijsheid van ouderen. Gita Hacham is auteur, regisseur en beeldend kunstenaar. Ze schrijft toneelstukken, scripts, proza en poëzie. Ze geeft les aan de AHK/regisseur afdeling en is de artistieke directeur van de schrijfopleiding FillingtheGap. Diversiteit is een fundementeel onderdeel van haar werk. Vrees ons wij weten wat jullie niet weten vrees ons vergis je niet in onze stilte onze stilte is oneindig gefundeerd in een leven lang kennis daar droom je nog van wij weten vrees ons verwar de innemende glimlach zachte huid op wang en glinstering in oog niet met onschuld want alles behalve vrees ons denk niet dat onze versleten knieën er zomaar zijn nee van de vele keren gevallen door aardbevingen overstromingen vulkaan uitbarstingen in het persoonlijke op onze knieën gebracht en met wilskracht van reuzen weer opgestaan vrees ons de rimpels rondom ogen kunnen bij vergissing onnozele lachrimpels lijken terwijl we meerdere malen tegen de zon in hebben moeten staren verloren in een woestijn vonden we toch onze voetstappen terug wij weten alles wat je weet en alles wat jij nog niet weet dat weten wij vrees ons wanneer de tranen vloeien van gelach met open mond buiken schuddend besef daartegenover staan meermaals gesprekken met de dood wij zijn intieme kennissen van haar Intiem vrees ons we hebben diegene die ons voortbracht in aarde gelegd en soms zelfs degenen die na ons kwamen tot in stof moeten zien terugkeren en toch staan we nog wankelend misschien we dragen angst om onze nekken als levensketting parels als woede minachting haat en onverschilligheid sieren onze hals net als verlegen verlangen overgave kwetsbaarheid hartstocht op blote voeten hebben we gedanst we kennen de ochtenddauw na nachten gevuld met het hemelse seksen Ja. we weten alles wat jij weet en alles wat je nog niet weet dat weten wij vrees ons wij hebben leven in ons gedragen waar moederbuiken getuigen van zijn hangend over broek en rok onze lichamen hebben jullie de aarde laten bereiken en ook nog je ermee gevoed we weten hoe het is om jaar na jaar langzaam afscheid te moeten nemen met uiteindelijk lege handen en een hart gevuld, met alle liefde gedaan ongeduldig horen we jullie aan debat na debat na vergadering na overleg na buurtfeest na verjaardag na jullie vooruitkijkend wij ook en achterom in de achteruitkijkspiegel van de Harley-Davidson onze leren jassen hebben kreukels scheuren zijn ingevet en zo veel al gezien snelwegen hotel motel open velden rechtbank politiecel sauna en disco En fuck hell yeah we can dance! vrees ons naakt gezwommen vuren gestookt geslapen onder sterrenhemels recht in geweerlopen gekeken verstopt tanks op straat ontlopen ondergedoken oorlogspaden gelopen ontweken omgekocht en kopstoten uitgedeeld (ja ook dat kleine vrouwtje daar en hier) vrees ons vrienden verloren aan heroïne in aders ze zien liggen op smerige matrassen anderen verloren door oogcontact te mijden vrees ons En wij weten van gepasseerd worden weggezet uitsluiting discriminatie klein gehouden! Wij weten wij weten dat wij zo veel meer waard zijn vrees ons want desondanks rechtten we onze ruggen nu wat krommer lachten we onze breedste lach nu een schuine trokken onze schouders op nu wat gebogener beten jarenlang op tongen tot bloedens toe want eten op tafel dus vrees onze te lange uitleg de vele herhalingen en vervloekingen in whisky adem in de nacht vrees ons we kunnen het echt niet tegenhouden het hoongelach bestuurder voorzitter minister president we hebben je door wij zijn liftend door woestijnen gegaan jungle noordpool bergen beklommen Andes in de ochtendmist systemen gezien gehoord doorgehad bloedend voor de goede zaak gevochten met blote handen gedood laat de scootmobiel je niet misleiden onschuld verloren aidsvirus explodeerde en kernwapens dreigden straks geen aarde meer massaal werkeloos geen huis en geen uitzicht en toch verlieten we ons thuishuis kraakten we panden zodat namen we de nacht terug take back the night-feminists in elkaar geslagen door politieagenten in burger en in uniform hysterische hoektanden glinsterden politieduitseherdershonden in liberaal land op ons vrouwen afgestuurd opgejaagd strijdend voor abortus vrijheid toen meer verboden dan echtgenoot zijn vrouw verkracht in de wet vrees ons we hebben niet voor niets zo veel littekens jij moet nog beginnen denk maar niet dat onze stilte uit respect ontstaat Nah we hebben veel al eerder gehoord we weten wat je gaat zeggen wat je denkt en je volgende stap we houden je in de gaten achter dikke brillen glazen zo ook die dame daar met rollator en geen bh onder haar grateful dead t-shirt vrees ons eerder uit verveling komt onze stilte voort we hebben al veel van de antwoorden het domste wat je deed is denken dat we onzichtbaar zijn we weten alles wat jij weet en alles wat je nog niet weet dat weten wij vrees ons voor afgronden hebben we gestaan over vreugdevuren gesprongen van het kleine genoten regelmatig niet wetend waarom ons in kelders onder gelopen bevonden op zolderkamers verbleven in verstilde zomer hitte met stof van blad goud herinneringen dwarrelen vrees ons wijl we nog zoals altijd op de fiets springen nu ietwat krakkemikkiger eerder remmend de hoek dan scherp nemend wijl genieten van eigen stilte verwondering vergapend nederig bewust van ons moment op aarde tijd geeft ons vergelijkings materiaal en dát hebben we landen gezien grenzen over getrokken per boot trein blote voeten gevlucht gerend en soms oh zo naïef Wilskracht buitensporig vaak alleenstaand overleven geen familie broer noch moeder helemaal alleen op niemand terug vallen opstaan nergens heen bij pijn en gebroken zijn want niemand van vroeger leeft hier dus ‘zoek het maar zelf uit’ super man woman power zelfs op powerless days dagen want alleen de vreemdeling zijn ben jij Wilskracht vrees ons alles opgegeven alles op nieuw leren volwassenen vrouw man wordt kind opnieuw leren babbelen net opnieuw leren lopen nieuwe tongen verse klanken passen niet allen altijd in de mond geen Legostukken krijg je niet gratis zwoegen met verkrampte kaken zodat onze nazaten (jij dus) accentloos wij weten wat jullie niet weten en zo veel meer er wonen ontelbare klanken in onze borstkassen getemd? (zeker niet altijd) meestal vrees ons inkt op het lichaam versleten vervaagd door tegenwind en ijsregen op nieuw ingekleurd verdomme! Slang engel wolvenkop Hate en Love op knokkels borstbeen heup hét weten in royal blue pigment laat geen net herenpak liefelijke bloesjes en zilveren lokken je over ons doen heenkijken dus vrees onze te lange uitleg de vele herhalingen en vervloekingen in whisky adem in de nacht vrees ons want wij weten al wat jij weet en alles wat je nog niet weet, weten wij én dát weten wij met knalrode lippenstift tango dansend of rustig breiend op de rand van de vulkaan vrees ons wetend wij houden zielsveel van jullie vrees ons https://www.rektoverso.be/artikel/vrees-ons